De laatste tijd ben ik wat aan het experimenteren met 'abstracte' fotografie. Die is eigenlijk bijna zo oud als de discipline zelf. Men versterkt het (eerder subjectieve) 'picturale' element en reduceert het (objectieve) 'representationele' (weergave-) aspect. Er is een hele waaier van gradaties. Abstracte fotografie is echter niet zomaar wat fotograferen: het beeld moet visueel karakter en stijl hebben, een impressie ver-beelden, een gevoel tot expressie brengen, poëtisch, mysterieus of anders geordend zijn.
Heel wat succes kent bijv. de Tsjechische schilder-fotograaf Miroslav Tichy (1926-2011). Hij beweerde dat "fotograferen schilderen met licht is. Kladden, vlekken, enz... zijn fouten, maar die vormen een onderdeel van het beeld en maken het tot poëzie en zo tot schilderkunst. En daarvoor heb je een zo slecht mogelijk fototoestel nodig..." Hij maakte dat dan ook zelf, met hout, karton, draad en met zand geslepen plexiglas... (www.tichyfotograf.cz).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten