Zoele avond, zinnelijke overdaad: lichtgeflikker, beweging, emotie, uitzinnigheid; buikkriebels, gezwier, gegier; zoete geur van oliebol, pickles, suikerspin; zinderende beats en aanvuringen, gedreun en gesnerp van draaimolens; gokken, grijpen, missen, treffen, gretigheid naar kitsch... 't kind (in ons) wordt gekoesterd.
Foto's zouden ten minste iets van die visuele en emotionele overdaad moeten kunnen uitdrukken. De vraag is of ik daarin geslaagd ben. Een 'foto-vriendin' vond ze niet denderend: te onduidelijk. Ik merk echter dat ik eigenzinniger aan het worden ben... 't Is tijd voor wat meer schwung.
Een en al beweging, grove korrel en foto's om bij te fantaseren, wat is abstractie anders?
BeantwoordenVerwijderenZoals de bovenste, een molen om mensen te 'vermalen'. De middelste, ik lees het plezier van de gezichten, ik ruik, hoor en voel de foor. En dan de onderste foto, een reuze grijptang die mensen verslind en ook hun geld ;-)
Grenzen moeten nu eenmaal verlegd worden, zelfs over die van anderen, ze kunnen volgen of daar blijven, niemand wordt gedwongen.